Wirtualizacja jest rozwiązaniem, które obniżyło koszty i zwiększyło wydajność oraz wykorzystanie infrastruktury IT w obecnych czasach. Wirtualizacja ma na celu utworzenie warstwy między sprzętem komputerowym a systemem oprogramowania.

Wirtualizacja w rzeczywistości daje możliwość rozważenia grupy serwerów jako unikalnego zasobu zasobów obliczeniowych dla systemów operacyjnych, a także umożliwia jednoczesne uruchamianie wielu systemów operacyjnych na jednym serwerze. Teraz, mając wiedzę na temat wirtualizacji serwerów w tym artykule, przedstawię po krótce różnice między kilkoma popularnymi wirtualizatorami.

Co to jest hypervisor?

Termin hypervisor został po raz pierwszy użyty przez IBM w 1956 roku dla zaawansowanych programów z funkcją RPQ na komputerach IBM 360/65, które współużytkują pamięć RAM komputera. Hypervisor to model wirtualizacji sprzętu, który umożliwia uruchamianie i używanie wielu systemów operacyjnych gościa w tym samym czasie na jednym systemie hosta.

W takim przypadku zainstalowane wirtualne systemy operacyjne, podobnie jak każdy prawdziwy system operacyjny, będą mogły korzystać z zasobów sprzętowych w systemie, takich jak procesor lub dysk twardy i pamięć RAM. Hypervisor w rzeczywistości odnosi się do spełniania wymagań sprzętowych systemu operacyjnego gościa i zarządzania komunikacją między nimi oraz zakresu, w jakim korzystają z zasobów sprzętowych.

Hypervisor jest również nazywany (VMM), czyli Virtual Machine Manager i zasadniczo obie definicje odnoszą się do tego samego tematu i nie różnią się. Ogólnie rzecz biorąc, istnieją dwa typy hypervisor’ów.

Pierwszy typ jest dostarczany jako platforma i umożliwia zainstalowanie wielu innych wirtualnych systemów operacyjnych bezpośrednio przez zainstalowanie ich na serwerze. Przykładami tego typu są VMware ESXi, Citrix i XenServer. Ten typ hypervisora jest również nazywany Bare-Metal.

Drugi typ jest instalowany w systemie operacyjnym hosta i można go użyć do zainstalowania i uruchomienia systemu gościa, tutaj przykładem może być Hyper-V.

Jaka jest różnica między hiperwizorem typu 1 i 2?

Różnica między pierwszym a drugim typem polega na tym, że w drugim przypadku hiperwizor jest silnie zależny od systemu operacyjnego hosta, a jeśli wystąpią problemy z systemem operacyjnym hosta, inne systemy operacyjne gościa, takie jak VMware Server, Windows Virtual PC, Microsoft Hyper-V i VMware Workstation napotkają pewne problemy.

Różnica między systemami wirtualizacji

Serwery wirtualne są zazwyczaj wdrażane za pomocą systemu wirtualizacji, a przy konfiguracji tych serwerów wirtualnych przyjmuje się, że alokacja zasobów do serwera wirtualnego jest taka, że ​​może on działać niezależnie, a także zapobiega zakłóceniom dla innych operatorów. Znane nazwy systemów wirtualizacji to KVM, OpenVZ, VMWare i Xen

Co dokładnie robi wirtualizacja?

To, co robi wirtualizacja, to współdzielenie zasobów i tworzenie oddzielnych, niezależnych serwerów i maszyn. Przykładowo, kiedy instalujemy maszynę wirtualną w komputerze domowym, możemy podzielić zasoby tego komputera, czyli RAM, Procesor itp., na różne części (maszyny). Każda z tych części to indywidualny system z indywidualnymi systemami operacyjnymi. Nazywa się je wirtualnym serwerem prywatnym (VPS).

Każdy może zarządzać swoimi zasobami indywidualnie, bez wpływu na wydajność sąsiedniej maszyny. Gdy zrobimy to samo na serwerze, zamiast maszyny wirtualnej będziemy mieć serwer wirtualny. Jeśli zainstalujemy system operacyjny Windows na serwerze, nazwiemy go Windows VPS, a jeśli zainstalujemy system operacyjny Linux, będziemy nazywać go Linux VPS.

Co to jest nadmierna sprzedaż (Overselling)?

W rzeczywistości nadmierna sprzedaż (Overselling) oznacza, że więcej zasobów jest sprzedawanych użytkownikom niż sam serwer posiada. Na przykład, jeśli serwer ma 100 GB dysku twardego, sprzedaż usług nie będzie ograniczona do jednego terabajta lub więcej. Biorąc pod uwagę, że żaden użytkownik nie wykorzysta wszystkich zasobów serwera, dostawcy oferują użytkownikowi dostęp do większej ilości zasobów niż fizycznie posiadają.

Nadmierna sprzedaż zwykle obniża jakość i wydajność serwera wirtualnego. W wirtualizatorach, które z tego korzystają, użytkownicy mogą zapisywać wiele danych wejściowych i wyjściowych na serwerze na dysku, co może mieć wpływ również na innych użytkowników.

Jednak często skutkuje to mniej kosztowną usługą dla użytkownika, w którym to przypadku możesz wykorzystać więcej zasobów bez płacenia więcej. Ale tak nie jest w przypadku średnich i dużych firm.

Przyjrzyjmy się teraz niektórym systemom wirtualizacji.

Hyper-V

Hyper-V (Microsoft) to jeden z największych produktów do wirtualizacji na świecie, który umożliwia wykorzystanie technologii wirtualnej do wirtualnego dostarczania obciążenia rzeczywistego środowiska.
Hyper-V umożliwia wirtualne prezentowanie sprzętu, dzięki czemu można mieć w systemie fizycznym tyle maszyn wirtualnych, ile obsługuje dany sprzęt. Każda maszyna wirtualna jest całkowicie odizolowana i wirtualna, niczym nie różni się od systemu fizycznego.

Xen

Xen jest także wirtualizatorem BareMetal i pochodzi z jądra Linuksa.

Wada Xena: wyższa cena w porównaniu do Openvz i wolniejsza niż KVM.

VMware

Jest to rodzaj wirtualizatora BareMetal i jest powszechnie używany na dużych, komercyjnych serwerach. W VMware można uzyskać więcej funkcji w porównaniu do innych wirtualizatorów. Ten wirtualizator ma również dobre wsparcie.

Wada VMware: wysoki koszt.
Zaleta VMware: brak nadmiernej sprzedaży i kompatybilność ze wszystkimi systemami operacyjnymi.

OpenVZ

Ten wirtualizator jest również wirtualizatorem typu open source, który jest bezpłatny, a jego środowiskiem instalacyjnym jest Linux. Zwykle umożliwia również automatyczną instalację maszyny wirtualnej i dlatego nie wymaga wielu informacji technicznych. Ale w maszynie wirtualnej OpenVZ nie jest możliwe zapewnienie systemu operacyjnego Windows i powinien być używany tylko Linux.

Wada OpenVZ: ograniczona do systemu operacyjnego Linux i obniżona jakość usług z powodu nadmiernej sprzedaży.
Zaleta OpenVZ: Możliwość automatycznej instalacji systemu operacyjnego oraz obniżenie kosztów obsługi i taniości dzięki przedsprzedaży.

KVM

System wirtualizacji o otwartym kodzie źródłowym obsługiwany przez firmę Red-Hat. W tym wirtualizatorze konieczne jest, aby Linux był częścią centralnego rdzenia systemu operacyjnego hosta, ale jednocześnie istnieją warunki do skonfigurowania wirtualnego serwera Windows. Ponieważ zasoby są w pełni przydzielane klientowi w KVM, nie zobaczymy nadmiernej sprzedaży.

Wada KVM: wyższy koszt w porównaniu do wirtualizatora OpenVZ.
Zaleta KVM: brak nadmiernej sprzedaży i zgodność z systemami Linux i Windows.

Podsumowanie

Widzisz, że dzisiejszy rynek nie jest ograniczony tylko do jednego czy dwóch wielkich dostawców. Poza oczywistymi dodatkami do systemów operacyjnych jak KVM czy Hyper-V na rynku znajdują się inne, często lepsze rozwiązania niż te dostarczane z systemem. Poza tymi 5 rozwiązaniami warto rozważyć zapoznanie się i wdrożenie Proxmoxa.

---

Dziękuję Ci, za poświęcony czas na przeczytanie tego artykułu. Jeśli był on dla Ciebie przydatny, to gorąco zachęcam Cię do zapisania się na mój newsletter, jeżeli jeszcze Cię tam nie ma. Proszę Cię także o “polubienie” mojego bloga na Facebooku oraz kanału na YouTube – pomoże mi to dotrzeć do nowych odbiorców. Raz w tygodniu (niedziela punkt 17.00) otrzymasz powiadomienia o nowych artykułach / projektach zanim staną się publiczne. Możesz również pozostawić całkowicie anonimowy pomysł na wpis/nagranie.

Link do formularza tutaj: https://beitadmin.pl/pomysly

Pozostaw również komentarz lub napisz do mnie wiadomość odpisuję na każdą, jeżeli Masz jakieś pytania:).